Niet-ioniserende straling
Elektro-magnetische straling die geen ionisatie veroorzaakt. Voorbeelden zijn zichtbaar licht, infrarood licht,ultraviolette straling, lasers, microgolven, radiogolven en extreem laagfrequente velden (ELF). Afhankelijk van de energie en de blootstellingsduur kan niet-ioniserende straling leiden tot lokale opwarming of kunnen er fotochemische reacties optreden met soms blijvende schade. Blootstelling dient dan ook zoveel mogelijk te worden beperkt. Verkeerd of onjuist gebruik en verkeerd ontwerp verhogen de kans op lichamelijke schade.  Door meting wordt de hoeveelheid straling bepaald waardoor afdoende beheersmaatregelen getroffen kunnen worden.